 |
 |
 |
 |
 |
 |
Sjeverna Dalmacija, je oblast u jugozapadnom dijelu Republike Srpske Krajine.
Ima površinu od 3.450 km2 i prema popisu iz 1991. godine na tom području živjelo je 130.346 stanovnika, od čega je Srba bilo 85 posto.
Administrativno sjedište oblasti je Knin, koji je ujedno bio i glavni grad Republike Srpske Krajine. Uz kninsku, benkovačku, obrovačku i drnišku opštinu, postojala je i Srpska opština Zadar
Lika (srpski dio) je oblast između rijeka Zrmanje i Une i planina Velebita, Plješevice, Velike i Male Kapele.
Čine je opštine Korenica, Donji Lapac, Gračac i Plaški.
Na prostoru od 4.808 km2 živi 48.389 stanovnika.
Geografski posmatrano, Lika je omeđena rijekama Zrmanjom, na jugu, Unom, na istoku, linijom Medak – Teslingrad (Lički Osik) – Vrhovnine – Podum, na zapadu i širom okolinom Plaškog, na sjeveru.
Kordun je oblast između planine Plješevice i Male Kapele, na jugozapadu, rijeka Mrežnice i Korane, na zapadu, Kupe na sjeveru i Gline, na istoku, te granice Republike Srpske Krajine i Bosne i Hercegovine, na jugoistoku.
Na području Korduna, na povdršini od 2.306 km2, živi oko 51.000 stanovnika.
Krajišku regiju Korduna činile su opštine Slunj, Krnjak, Vojnić i Vrginmost, koje su ujedno administrativni i privredni centri regije. Od većih naselja, po svojim prirodnim potencijalima (termalne vode) i uslovima za turizam, ističe se Topusko.
Banija obuhvata područje između rijeke Kupe, od sela Ilovčaka do Siska, rijeke Save od Siska do Jasenovca, Une od Jasenovca do sela Dobritina, Trgovske gore (Suve međe), Orlove šume, južno prema rijeci Glini kod ušća potoka Čemernice i sjeverozapadnije od Gline do sela Bature i Budačkog brda, te prema rijeci Kupi kod sela Ilovčaka. Zapadni i sjeverni dijelovi granice, prema Kordunu i Moslavini, nisu bili ustaljeni pa je ”granica” mijenjana i različito tumačena.
Banija se odvaja od Korduna kod Orlove šume prema rijeci Glini, kod ušća rijeke Čemernice, iako prave granice između Banije i Korduna i nema. Na sjeveru granica je preko Budačkog brda, južno prema rijeci Kupi kod sela Ilovčaka.
Osamdesetih godina 19. stoljeća, Banija je obuhvatala: petrinjski, glinski, dvorski, vrginmoski i dubički (kasnije kostajnički) kotar.
Ima površinu od 3.456 km2 sa 82.406 stanovnika, koji su živjeli u 279 naselja.
U sastavu Zapadne Slavonije nalaze se opštine Okučani (novoformirana opština od srpskog etničkog i historijskog prostora Novske i Nove Gradiške), Pakrac, Daruvar, Grubišno Polje i Podravska Slatina, kao i srpski dijelovi opština Virovitica, Orahovica i Slavonska Požega, što se vidi na osnovu prevlasti etničkog elementa, katastarskih knjiga, individualnih posjeda u vlasništvu Srba, odnosno Srpske pravoslavne crkve.
U RSK se nalazila opština Okučani, manji dijelovi pakračke i daruvarske i neki dijelovi opština Grubišno Polje, Sisak i Podravska Slatina. Međutim, najveći dio tih srpskih prostora nalazio se u okupacionoj zoni Republike Hrvatske.
Zapadna Slavonija zauzima površinu od 5.062 km2, od čega je u RSK bilo svega 508 km2.
U toj oblasti RSK živjelo je, do početka jeseni 1991. godine, 83.762 pripadnika srpske zajednice i 69.068 pripadnika drugih nacionalnosti, od čega najviše Jugoslavena (uglavnom srpske nacionalnosti)
Istočna Slavonija, Baranja i zapadni Srem ili Podunavska krajina nalazi se između Dunava i Bosuta, Drave i mađarske granice i predstavlja sjeveroistočni dio RSK.
Opštine Beli Manastir, Tenja, Dalj, Vukovar i Mirkovci sastavni su dio te oblasti. Međutim, neodvojivi dio Srema su i dijelovi opština Osijek, Vinkovci i Županja.
U Podunavskoj krajini, čija je površina 2.511 km2 živjelo je oko 135.800 stanovnika.
Srpski dio Baranje trokutastog je oblika, smješten je između Drave, Dunava i mađarske granice i zauzima 1.147 km2. Istočnoslavonsko područje (opštine Tenja i Dalj) smješteno je sa desne strane Drave i čine ga plodna ravnica (Osiječko polje) i Daljsko–erdutsko uzvišenje (vinogradarski rejon), koje sa istoka zatvara Dunav. Prije 300 godina, u Dalju je bilo sjedište srpskog patrijarha Arsenija III Čarnojevića.
Vukovarsko-mirkovački kraj Podunavske krajine na jugu, dostiže rijeku Bosut u bosutsku nizinu sa Spačvanskim šumama (hrast). Presijeca ga udolina rijeke Vuke, od čijeg ušća u Dunav počinje blago uzdizanje vijenca Fruške gore. Osim po iločkom vinogorju, područje je poznato i po plodnoj zapadno-sremskoj ravnici, koja u relativno plitkim dubinama krije naftu (Đeletovci).
Najznačajniji grad Podunavske krajine je Vukovar. To je bila najveća krajinska luka na Dunavu